My jdem wpered, nad namy witer wije,
I ridni nam wkłonjajut'sja żyta.
Wid radosty aż serce mlije.
Za wołju smert' nam ne straszna!

My jdem wpered, nad namy sonce sjaje.
Harmaty b’jut', zdryhajet'sja zemlja.
I hordist' hrud' aż rozpyraje.
Za wołju smert' nam ne straszna!

My jdem wpered, zdałeka czuty huky.
Harmaty b’jut', i krowi wsjudy wszczert'.
Ne bude bilsz terpiń, ni muky!
Wpered! – Tam wolja abo smert'!

Dzwenjat' szabli, jak jasne sonce, sjajut',
Hrymljat' pisni, aż zemłeńka swjata
Drożyt' pid namy dorohaja.
Za wołju smert' nam ne straszna!

My jdem wpered, nad namy witer wije,
I ridni nam wkłonjajut'sja żyta.
Wid radosty aż serce mlije.
Za wołju smert' nam ne straszna!