Ja maju swoji syły, ja maju poczuttja,
Czomu ja powynen wiryt' w żyttja?
U te szczo wono bude, takym jak ja chotiw,
Pry c'omu ja ne wytraczatymu sył.

Pryspiw:
Czomu,
Ja newirju w ce?
Moje żyttja załeżyt' wid mene,
Niczoho neroby i pryjde kinec'.

U mene je bażannja, i nawit' ne odne,
Nikoły wono nezdijsnyt'sja same.
Nebudu pokładatys' na rizni czudesa,
Choczesz szczos' zrobyty, zroby ce sam.

Pryspiw

I niczoho nezrobywszy rozrachowuwat' na kraszcze buttja.
Ja nechoczu wiryt' w iłjuziju, my sami robym swoje żyttja.

Ce realnist' buttja.