Ja pam’jataju czas, koły łysz poczynawsja swit
Chto mih, toj pidijmawsja ta jszow.
Iszow sobi wysoko w hory, wzjawszy u pochid
Swoju nadiju sylnu, jak łjubow.

Pryspiw:
Szczo wse bude dobre
Dlja kożnoho z nas.
Szczo wse bude dobre,
Nastane nasz czas.

Ja baczyw, jak nawkoło nas i doli i wohni
Wse dali j dali zminjuwały swit.
I my wse wyszcze, bo w dołyni nebo ne take
I dali szczos' wede mene w pochid.

Pryspiw:
I wse bude dobre
Dlja kożnoho z nas.
I wse bude dobre,
Nastane nasz czas.

I os', koły my majme tam, de chołodno i snih
I zowsim błyz'ko nasza samota.
Bażannja sylni, jak łjubow, pomożut' nam dijty
I bude wsja ta nasza wysota.

Pryspiw (2)