Pryspiw:
Ja choczu szczos' dobre dlja switu zrobyty,
Ta bilsze, niż prosto dytynku czy dim.
Tak chotiw by ja zmohty pojasnyty:
Łjubow wid kożnoho – harmonija usim.

Olja obrazyłas' na Jarosława,
Win ruky do neji puskaw.
Chuk liwyj prawoju, chto baczyw, zhaduje,
Wona bez wahań proweła.

Jarik, wertawszys' dodomu, potim uże,
Po dorozi z obrazy kopnuw psa.
Pesyk, tikajuczy, wkusyw perechożoho.
Nedobre łancjuhowo psuje wsim żyttja.

Ł'olja łjubyła kwity i kolorowu trawu,
Dobroju do wsich buła.
I znajesz, u tomu misti... Znajesz, todi pobaczyw ja –
Łjubow wede do dobra.