Krucze czornyj, reczy meni,
De je praszczuriw mohyły?
De kistky bilijut' jichni,
De meczi zairżawiły?

Oj-no, wże nema
Ta j mohył otych!
Biliji kistky zwiri roztjahły!

Krucze czornyj, reczy meni,
De Bohy moji zabuti?
De zhubyłas' Prawda jasna?
Komu każut' sławu łjudy?

Oj-no, wże nema
Tych Bohiw starych!
Krywda wsiłasja
Na miscja swjati!

Łety sobi, czorna ptacha!
Łżu reczesz, łukawyj boh!
Wik ne bude twoja prawda,
Oheń bo nese Swaroh!

Zemlja nasza – ce mohyła,
De łeżat' naszi didy!
W nebesach, sercjach ta spiwach –
Tam żywut' naszi bohy!

Nenju nasz – krasneje Sonce,
Nasza maty – syraja Zemlja!
Whoru pnet'sja kołossja,
Sywa Prawda miż łjudej prorosta.

Oj ty, hawrane czornyj,
Ne zatułysz kryłamy nebes!
Prawda kryła rozhorne,
Twij ne bude swit biłyj uwes'!