Jak ne kruty, a tak buwaje –
Słowa ne w’jażut'sja nijak,
I rozuminnja bilsz nemaje.
Ce mene ljakaje, tak
Łjakaje.

I niby baczu – switło sjaje,
Mene iz temrjawy manyt'.
Ta łysz torknus' joho – znykaje,
Hasne tak zradływo wmyt'.

Pryspiw:
Wse bude dobre – ja ce znaju,
Wse bude kraszcze – jak kołys'.
Szczodnja cju myt' ja nabłyżaju,
Znaju – tak bude kołys'.

Pryjszow nizwidky, jdu w nikudy.
I nacze kameni twerdi –
Nawkoło zli bajdużi łjudy,
I ja miż nych po cij zemli
Błukaju.

Czasom w kinci tunełju sjajwo –
Ne wychid, a łokomotyw.
Ta ja na ńoho wczasno sjadu,
Nym dojidu do mety.