Jiji zustriw win u toj czas, koły padaw snih.
Moroznym rankom odnijeji zymy.
Win wiryw w te, szczo kryżanyj zrujnujet'sja swit.
Win żyw łysze oczikuwannjam wesny.

Ałe w jiji słowach buw tysk piwnicznych witriw.
W jiji oczach paław chołodnyj wohoń.
Bażajuczy tepła, win wes' postijno tremtiw
Wid dotyku jiji lodjanych dołoń.

Pryspiw:
Zamerzłe serce jak krysztal.
Pustota w duszi ta wiczno bili, bili sny.
Jiji zustriw win u toj czas, koły padaw snih
I bilsze ne czekaw wesny.

Ranisze win radiw tomu, jak sonce wstaje,
Jak perszyj promiń probywaje pit'mu.
Wse rozkwitaje nawkruhy i snih roztaje.
Łysze wesna dawała syły jomu.

Teper win baczyt' swit skriz' pryzmu bajdużych oczej.
Joho wże zowsim ne cikawyt' żyttja.
Win wże ne w zmozi widriznjaty dni wid noczej.
I tilky dywo znyszczyt' ce zakljattja.

Pryspiw (2)