Win żyw u carstwi bohiw,
Doław prostory wseswitni.
Win znaw sto tysjacz szljachiw
Z nebes załedwe pomitnych.
Pid nym rozkynuw kryła
Dywowyżnyj kraj.
Zirky dywyłys' myło
Na błakytnyj raj.

Pryspiw:
Wohoń – darunok szczyryj,
Czesnyj do kincja.
Wraz złetjat' u wyrij
Wtomłeni sercja.

Toj swit bezmeżnych łaniw
Odnak ne buw doskonałym:
Szukaw wiky bez strachiw,
Ne czuw podjaky j poszany.
Win znaw: nastane dywo
Niby uwi sni,
Koły b łjubow zminyła
Slozy na pisni.

Pryspiw

W toj deń na złami stolit',
Koły zyma nastupyła,
Wohoń w dołoni na myt'
Joho ruka opustyła.
Zorja rożewym witrom
W nebi zajnjałas'.
W oczach błażennym switłom
Wira prostjahłas'.

Pryspiw (2)