A wże weczir weczerije, bujnyj witer wije,
Maty chatu zamitaje, bo doczka ne wmije.
Maty sydyt jak fijałka, a doczka, jak pawa,
A wsi horszky ne pomyti, aż zihnyła ława.
Starostońky na podwira, szapoczky zdijmajut,
A pesjata za hornjata, z chatońky wtikajut.