Wse zijszło naniwec', os' i kazci kinec',
Szczo narodu nema perewodu.
Chto w swojemu dwori pozasijuwaw smert',
Doczekawsja taky wreszti-reszt widpowidnoho schodu i płodu.
Biłokrowyj nasz strach, czornokrowyj nasz smich –
Ani spasu nema, ni zasłonu.
Za jakyj że takyj nezamołenyj hrich
Ty wwijszła w naszu płot', Czornobyls'ka zono?
Czornobyls'ka zono...

U narodu slipciw (szcze j slipyj powodyr!)
Płjundruwały i zemli, i riky.
Wirnym kursom zawżdy, ta wes' czas ne tudy,
My słuchnjano krokujem, mow Bohom zabuti nawiky, kaliky.
Rukotworna bida czerniwec'kych ditej
I łachmittja zemnoho ozonu.
Czy skinczyt'sja potik smertonosnych wistej,
Szczo spiwzwuczni tobi, Czornobyls'ka zona?
Czornobyls'ka zona...

Toj propyw otczyj dim, prodaje otczyj kraj,
Toj prokljaw materyns'keje słowo.
Cej na hori łjuds'kim wymurowuje raj,
Swij neprawednyj raj, u jakomu słowesna połowa – osnowa.
A dusza dotliwa u hornyli buttja
Mow starezna didiws'ka ikona.
Czy znajdemo w sobi szczyrych sliz kajattja,
Czy majbutnje u nas – Czornobyls'ka zona?
Czornobyls'ka zona... (3)