Koły na duszi litajut' mertwi ptachy, meni ważko szczos' tobi pojasnyty
Krim toho, szczo ty zaraz baczysz na meni, i na mojemu obłyczczi.
Koły ty pomitysz w oczach mojich siryj smutok, na ńoho wże ne zważaj,
W sobi ja chowaju rozmytyj małjunok bażań, jaki ty ne pomiczaw.
Małjuj sobi z mene kazku, ja twij nowyj zrazok spodiwań.
Daruj meni swoju łasku, ja palitra jaskrawych rozczaruwań.

Pryspiw:
Spy spokijno wnoczi, ja na twojemu płeczi chowajus' wid fraz brudnych.
Spy spokijno wnoczi, ja na twojemu płeczi zaspokojity sebe zmożu i kowdru na oczi...

Szczos' szczemyt' ta ce ne ty, belkocze serce może krow.
Zakinczyłas' iszcze odna nicz, a może ce zowsim ne łjubow.
Zakryty na zamok swij rozum i żyty jak toho chocze swit.
Widkryty nazawżdy swoje kam’jane serce i dawaty prokołoty joho wsim.
Cja wijna ide spokonwikiw i żyty wże dlja kohos' forma boju.
Dlja bilszosti ce tak i je, ałe dlja mene żyty – sposib wyrwatys' na wołju.

Pryspiw