Twoji rekordy b’jut' po nerwach, twoji rekordy łyszajut' slidy.
Nowi akordy narodżuje switło toboju darowane zwisno.
I nowyj deń ne prynis nowoji mriji, win bez piseń, bez żorstokoji nadiji.
Dawaj pohrajem u hru "Chto komu wynen? Chto komu widdast', a chto w komu zahyne?"

Pryspiw:
Daruwaw falszywi medali
I kazaw: "W tobi moja prawda..."
Prowodżaw po żd-wokzałach
Kupuwaw jak biłety słowa

Moji rekordy ty ne powtorysz, ne zihrajut' u tobi rołej.
Nowi akordy, szczo zihrani mnoju tobi, – wse, ałe ne teper wże...
Bo ja w truni sered żowtoho łystja, ja szcze tut, szcze ne zruszyła z miscja.
Pohljań jak twoji oczi trymajut' mene micno, wtopy mene w nych, pownistju zwisno.

Pryspiw