U twojich obijmach ja zasynaju
Zapłjuszczuju oczi, u dali łeczu
Cej swit nerealnyj tebe zabyraje
Idu za toboju w mynułe, kryczu

U twojich obijmach ja widczuwaju
Jak wse zawmyraje i czas wes' dlja nas
I tak meni choczet'sja tepłoho czaju
A potim zasnuty bez żodnych obraz

Pryspiw:
Z toboju tak sołodko, łehko, spokijno
Z toboju ja wilnyj, ce moje żyttja
I kożnoho dnja, i kożnoji noczi
Łeczu za toboju, kochana moja!
Za toboju! Za toboju!
Za toboju! Ty moje żyttja!
Za toboju! Za toboju!
Za toboju! Kochana moja!

U twojich obijmach ja zabuwaju
Żorstokist' i prykrist' wsich skazanych fraz
I może ce son ta ja joho znaju
Szczodnja win nezwycznyj, szczodnja win pro nas!