Ne możu skazaty łjubłju.
Ne możu ja w oczi dywytys',
Ałe w obijmach twojich propadu,
Twoji usta budut' snytys'.

Widkoły ce żyttja tikaje tak
U doli swojeji szukaju znak
U cim żytti buwaje tilky tak.

Widkoły żywu na samoti
Splitaju zawżdy dumky swoji –
Meni tebe ne wystaczaje...

Pryspiw:
Skaży u czomu sens żyttja,
Koły tebe u nim nema?!
Skaży dlja czoho ja żywu?!
Czomu tak sylno ja łjubłju...

Widkoły siri budni u żytti,
Kożen deń łysze tobi...
W łjubowi szczastja je tak mało...

Ałe na liniji dorih
Ty moho szczastja buw porih,
Łjubyty serce perestało...

Pryspiw