U wełykomu misti, z łaberyntamy wułyc',
Tam de wikna weczirni niby zori z pit'my.
Dwi zahubłeni doli, prykro tak rozmynułys',
Chocz chotiły zustritys', chocz na zustricz iszły.

Pryspiw:
Dwi doli, dwi doli, – ce mało j bahato,
Dwi doli, dwi doli, – zwuczyt' bez kincja.
Tebe widnajdu, szczob na spilnim bahatti
Razom widihrit' zachołoli sercja.

U wełykomu misti, rozmynutysja prosto,
Miż bajdużych łjudej i krykływych rozmow,
Tilky znowu czekannja tak rozczułeno prosyt',
Szczob tebe, szczob tebe ja szukaw i znajszow.

Pryspiw