Wid Sjanu i Zbrucza jde pisnja mohucza,
Do Donu huknuły Karpaty:
"Wstawaj, Ukrajino, bery swoje wino,
Zbyraj żemczuhy j dukaty!"

U doswitnich rosach sribłyt'sja kołossja –
Twoji ce pszenyczni winci,
Winczajsja wże, ziłlja, na hoże wesiłlja
Skłykaj wsich ditok-ukrajinciw.

Hej ridniji dity, wże soneczko swityt',
Zbyrajtes' na pyr pohuljaty,
Na ridnych zahonach wynom, ta czerwonym
Moskows'kych hostej napuwaty.

Szczob tak napyłysja, szczob ne pidnjałysja,
Szczob z rodu j do rodu jszła sława,
Jaka buła hrizna, ohnenna, zalizna,
Ostannja z Moskwoju rozprawa.