A wy, chłopci, poschodit'sja,
Z diwczatamy połjubit'sja.

Połjubit'sja, pokochajtes',
Razom pisnju zaspiwajte.

Zaspiwajte pro rujinu,
Zakarpats'ku Ukrajinu.

Pro zełenu Werchowynu,
De stilky krowy prołyło.

De pohybły naszi brattja
W oboroni Zakarpattja.

De Sicz sławna wojuwała –
Za narid żyttja dała.

Za swij narid, za swobodu,
Za samostijnist' narodu.

Tam nad Chustom woron krjacze,
Na czużyni maty płacze.

Maty płacze na czużyni,
Łeżyt' dońka w domowyni.

Sestra płacze u newoli,
Łeżat' strilci w czystim poli.

Nichto trupiw ne chowaje,
Pochoroniw ne sprawljaje.

Tilky kruky sered noczi
Wybyrajut' strilcjam oczi.

Podywit'sja, sokoljata,
Czy ne nese riczka tata.

Mami – syna, ditjam – tata,
Konowalcja krow prołljata.

Dity – "Tato!" – złebediły,
Tam u riczku połetiły.

Maty – "Synu!" – szczebetała,
Ta j u riczku mertwa wpała.

Tilky sestra sja ostała,
Szczo nam pisnju opysała.