Bo wijna wijnoju, wis'ta-wjo,
W tim je Boża syła, hajta-wjo!
Jak ne zab’je tebe hostra kulja,
To kopytom misto kuli wb’je kobyła.

Abo, ne daj Boże, – wis'ta-wjo,
Jak zasnesz na wozi – hajta-wjo,
Wpadesz z woza, wpadesz ta j zab’jeszsja,
Wpadesz z woza ta j zab’jeszsja na dorozi.

A szczo szcze najhirsze – wis'ta-wjo,
Pryjdes' pohybaty – hajta-wjo,
Bo ne można sobi iz babamy,
Iz żinkamy, iz diwkamy rady daty.

Poperedu Cjapka – wis'ta-wjo,
Pid nym szpak drimaje, wis'ta-wjo, hajta-wjo,
A jak hljane – serce w diwczat w’jane,
A jak hljane – serce w’jane, strach zbyraje.

Poperedu Cjapka – wis'ta-wjo,
W mapu zahaljadaje – hajta-wjo,
"Czy dałeko nasza sławna kadra,
Czy dałeko sławna kadra?" – wsich pytaje.

A pozadu sotnyk – wis'ta-wjo,
Rukamy machaje – hajta-wjo,
"Czy dałeko sławnyj horod Kyjiw,
Czy dałeko horod Kyjiw?" – wsich pytaje.

– Oj ty, pane sotnyk, – wis'ta-wjo,
Szczos'-to ne do ładu – hajta-wjo,
Raz idemo prosto na Wkrajinu,
Raz idemo na Wkrajinu, raz do zadu.