A wże wesna sim deń krasna,
Iz strich woda kapne. (3) Hu!

A naszomu da Mykołci
Mandriwoczka pachne. (3) Hu!

Pomandruwaw nasz Mykołka
Da w czysteje połe. (3) Hu!

A za nym że da Mar’jeczka:
"Wernysja, sokołe!" (3) Hu!

"Ne wernusja, zabarjusja,
Hordujesz ty mnoju. (3) Hu!

Bude twoje horduwannja
Wse pered toboju". (3) Hu!

Pomandruwaw ta Mykołka
Po bytij dorozi. (3) Hu!

Zostałasja ta Mar’jeczka
W chati na porozi. (3) Hu!

Pomandruwaw ta Mykołka,
De wysoki łozy. (3) Hu!

Stojit' odna ta Mar’jeczka,
Utyraje slozy. (3) Hu!

Pomandruwaw ta Mykołka
Z Romen na Pryłuky. (3) Hu!

Zapłakała diwczynońka,
Zdijmajuczy ruky. (3) Hu!

Pomandruwaw ta Mykołka
Z Pryłuk w Myropiłlja. (3) Hu!

Take sumne, ta Mar’jeczko,
U tebe wesiłlja. (3) Hu!