1.
To buło tak, szcze ne duże dawno
I bili prostyni, pewno, szcze trymajut' tepło
Naszych dusz, naszych tił, ałe toho des' wże
Ne stało zrazu, jakos' tak, koły ja wtratyw tebe.

To buło tak, ja buw wilnyj jak ptach
Ty buła mojim nebom, mojim witrom i w mojich snach
Ja baczyw nas, tilky dwoch i nikoho kruhom
A tepłe more po nohach nas było mokrym piskom.

2.
To buło tak, niby son, niby jak
Ałe ja dobre pam’jataju, szczo to buw dlja nas znak
Może złyj, może dobryj, ałe zowsim ne win
Nam pokazaw nowyj czas, i płyn nowych peremin.

To buło tak, i nijakych oznak
Ne załyszyło nam to tepłe lito, łysz na hubach
Ja widczuwaju do teper sołenyj smak twojich sliz
I, do sych pir, nezrozumiłyj twij ostannij kapryz.

Pryspiw:
To buło tak!..