1.
Ne do kincja ja zrozumiw żyttja, to ne bida
Ja wse dożenu, szczo ne wstyh zrobyty szcze do toho dnja
Ja zrobłju tak, jak ja dawno chotiw – bez łysznich sliw
Szczob mołodyj, małyj, staryj mene z piwsłowa zrozumiw.

Poczaty ważko, jakszczo szcze ne znajesz szczo i kuda
Ta szcze j do toho lize w hołowu wsiljaka bida
I nikuda ne spryhnesz w storonu – w bik – szczo hołowne
Wid toho ws'oho szczo czekaje nas usich – tebe j mene.

I ja szukaju sobi miscja i puchne hołowa
I niby wychid je dawno i odnoczasno nema
I nezałeżno ni wid koho i koły ja zacznu
Na ciłyj swit ja hołosno zakryczu!

Pryspiw:
S.O.S.

2.
Nicz projszła, deń nastaw, dym des' buw, ta propaw
Swiżyj witer poduw, ja czut'-czut' ne prospaw
Wczasno win mene zbudyw, meni uwahu zwernuw
Dlja czoho żyty, szczo robyty ja widrazu widczuw.

Żyttja ważke, ałe prostisze podywys' na ce wse
Pohoda harna, nebo synje i trawa tak roste
Własztuj żyttja, jakszczo na płeczach hołowa, a ne płuh
I hołowne szczo bilja tebe "nastojaszczyj" druh.

Bida ne w tomu, szczo ne w tjahu wsim robota taka
I ne wid toho szczo u tebe, moł, durna hołowa
Kydaj kuryty, pyty, spaty, prosto tak ne sydy
Na ciłyj swit ty hołosno zakryczy!