Czy je w switi mołodycja,
Jak ta Handzja biłołycja?
– Oj skażite, dobri łjudy,
Szczo zo mnoju teper bude?

Pryspiw:
Handzja moja, Handzja łjubka,
Handzja myłaja hołubka,
Handzja rybka, Handzja ptyczka,
Handzja cjacja-mołodyczka.

Handzju moja, Handzju myła,
Czym ty mene napojiła?
Czy łjubystkom, czy czaramy,
Czy sołodkymy słowamy?

Ważka ż moja hirka dolja,
Znat', takaja boża wolja,
Szczob niczeńky ja ne spaw,
Za toboju propadaw.

Czy ja mało schodyw swita,
Czy mało ja baczyw kwita?
Czom kałyna najkrasnisza,
Czoho ż Handzja najmylisza?

Jak na mene szczyro hljane,
Serce moje, jak cwit, w’jane,
A jak stane szczebetaty,
Sam ne znaju, szczo dijaty.

De ż ty, Handzju, wrodyłasja,
De ż ty czariw nawczyłasja,
Szczo jak hljanesz ty oczyma,
Ja zapłaczu, jak dytyna.

Handzju, serce-mołodyczko,
Jake w tebe harne łyczko,
I hubońky, i oczeńky,
I nożeńky, i ruczeńky.

Handzju, kotko, ne curajsja
Ta na wołju bożu zdajsja,
Pryhornys' do sercja moho
Ta ne wważaj ni na koho.

Koły ż twoja taka wolja,
Szczob ty mene ne łjubyła,
Łuczcze ż meni taka dolja,
Szczob złjubyła mja mohyła.