Żuryłasja popadja swojeju bidoju,
Że popadja mołodaja, a pip z borodoju.

Pryspiw:
Och! Meni tjażko! Och! Meni nudno!
Bo pip z borodoju, żyty w switi trudno!

Zaprosyły nas w hostynu i kazały sisty,
Szczo ja hljanu na borodu, to ne możu jisty.

Naw’jazała popadja kuriw i indykiw,
Pojichała popadja z pros'boj do władyky.

Tam żuryłas' popadja, szczo złe z popom żyty,
I prosyła, że b popowi borodu zhołyty.

A władyka zaprosyw do sweji kimnaty,
Pokazaw jij wsich popiw – i wsi borodati.

Jak staw pip popadju kropyłom kropyty,
Ta wkljaknuła, prysjahnuła, szczo bude łjubyty.