A ty mij czołowik, a ja twoja żinka,
Namoczyła sztany praty szcze wid ponediłka.

Namoczyła sztany praty, za nych zanedbała –
To wesiłlja, to chrestyny, ja czasu ne mała.

Pryłetiły z lisu ptachy ta j stały kryczaty:
– Czomu ne jdesz, hospodyne, w riczci sztany praty?

Jak piszła ja do bajury – nema sztaniw, tilky dzjury,
Tilky dzjury z petelkamy, a win piszow za diwkamy.