O, Boże mij, prosty meni,
Tebe wes' czas ja obrażaw.
Ne raz hriszyw i buw w bidi,
Tebe prosyw i Ty, proszczaw.

Zemne żyttja nas tak manyt',
Wede w hrichy, duszu p’janyt'.
My choczem tak Tebe łjubyt',
Toż ne kydaj nas ni na myt'.

Boże pryjmy duszu moju
I ne widdaj złomu na smich.
Z łjubow’ju karu ja pryjmu.
Za swij tjażkyj, smertelnyj hrich.