Stojit' na horboczku noweseńka cerkwa,
Pidnjawszys' do neba radije wona.
Tut tysjaczołjudno składajet'sja żertwa,
Tut Maty Hospodnja nas kłycze szczodnja.

Pryspiw:
Do neji my jdemo, piznaty, poczuty,
Małeńki i starszi, idut' uwes' czas.
Pozbawytys' skwerni, nabratys' pokuty,
Do neji nas kłycze, chtos' wyszczyj za nas.

Chto może skazaty czomu neustanno?
Spiszat' sjudy łjudy, chocz znajut' wsi te.
Szczodenna mołytwa i w weczir, i rano,
Zrobyła ce misce, nawiczno swjate.

Pryspiw