Żenczyczok-brenczyczok wylitaje,
Wysoko niżeńku pidijmaje.

Pryspiw:
Jakby-to nabyto,
Niżeńku probyto,
W zełenim łuhu
Bery sobi druhu!

Oj do schid soneczka żenczyk schopyws',
Rosoju czystoju żenczyk umyws'.

Zełene żyteczko w poli win żaw,
Zranku do weczora ne spoczywaw.

Oj po łanoczku win wes' deń chodyw,
Hrudoju hostroju niżku nabyw.

Chocz sternja kołet'sja, niżka bołyt',–
Spaty ne choczet'sja – huljat' kortyt'.

"Łjubyj mij żenczyku, wiz'my mene:
Niżka zahojit'sja, bil toj projde!

Żenczyku-brenczyku, zabud' za niżeńku,
Wiz'my diwczynu, wybyraj drużynu!"