W Winnipehu dorożeńka kowboczkamy wbyta,
Oj maw że ja Wełykodni duże sumni swjeta.

A w nediłju raneseńko dzwony zadzwonyły,
Zaspiwały: "Chrystos woskres", – cerkwu obchodyły.

Ja, syrota, hirko spłakaw ta j sobi dumaju:
– Oj Boże mij myłostywyj, jak to w starim kraju?!

Mołodiż sja poschodyła, weseło sy hraje,
A meni tut, mołodomu, serce si wrywaje.

Koły b more ne hłyboke ta j fali ne były,
Buły by my w swojim kraju swjeta obchodyły.