Zozułeńka kukat, moje serce pukat,
Zozułeńka w haju, moje serce w żałju.

Zozulja kukała, prawdu powidała,
Że ja tam ne budu, de-m sja wychowała.

De-m sja ne rodyła, de-m sja ne chowała,
Muszu prywykaty, de mja maty dała.

Oj boże mij, boże, jaka ja neszczasna,
Już moja zirońka na nebi zahasła.

Dolo moja, dolo, dolo neszczasływa,
De ty towdy była, jak mja mac rodyła?

A była ja, była, u sińoch, za dwermy,
Pustyła-m sja do chyż,– dweri mi zaperły.

Bodaj tota dusza nyhda ne skonała,
Szto mi pered dolom dweri zamykała!