Nadija zahuljała u kłubi 27,
Pomada w ton i swij tełefon
Wsim dała, nu, majże wsim.
Nadija chocze pyty bez piny i do dna,
Usi zijszły znajomi dawno,
Wona teper odna.

Pryspiw:
Ałe wona nikoły ne wpade!
Ałe wona zawżdy wpered ide!
Bo wona – moja sylna diwczynka
I wona nikoły nas ne pidwede!
E-e-e-ej, moja Nadja!

Nadija zasłużyła,
Nałyjte jij czut'-czut',
Wona odna tak dowho wodyła
Nas wsich u switłu put'.
Nechaj sobi huljaje,
Nechaj s'ohodni p’je
Skażu ja wam:
Jak weseło żyty, koły Nadija je!

Pryspiw

E-e-e-ej, moja Nadja! (3)