Moja krowynoczko, moje dytja,
Ja daruju tobi cej swit –
Prekrasnyj i żorstokyj wodnoczas.
Wybery te najkraszcze, te najczystisze u ńomu,
Szczob dopownyty i prymnożyty swojimy poczynannjamy.
Ne bijsja mrijaty,
Bo mriji – ce płany Boha stosowno nas na zemli.
Ne namahajsja zrozumity usi istyny odrazu, –
Sprobuj widczuty jichnij widhuk u serci.
Idy widkryto i wpewneno po swojemu szljachu,
Bo ty majesz bezcinnyj dar – żyttja.
Szanuj wże żywe i szczyre. Pam’jataj – ty łjudyna.
Piznawaj i bereży swoju duszu wid usjakoho brudu!
Chaj mamyna mołytwa bereże tebe u switach.
I peredaj kołysanku swojim naszczadkam –
Bo z neji poczynajet'sja Ukrajina!