Metełyka łowyty ja ne choczu:
Win – kwitka neba, chaj żywe sobi!
Chaj krylcjamy barwystymy tripocze,
Szczob radisno buło meni j tobi.

I kwitku lisowu ne stanu rwaty,
Jiji do domu ja ne ponesu.
Bo wdoma jij dżmelja ne pohojdaty
I ne popyty rankamy rosu!

I ne stebłynku, hiłku czy trawynku,
Ja ne obrażu – ce straszennyj hrich!
Bo w kożnij z nych żywe tremka żywynka,
Szczo swityt'sja dowiroju do wsich.