Nazareta łjubyj c'wite
Ty krasoju nebes sijajesz
Jak mohuczyj, Ty w sem s'witi,
Hde wyd chliba prynymajesz.

Wseszczedryj Spase myłyj!
Czom tut z namy pozistawjes'?
Czomu ż łjubow w kożdij chwyły
I na wiky żertwuwawjes'?

Ach, to Serce Najs'wjatijsze
Do łjubowy seji Tja skłonyło;
Ono dlja nas najszczyrijsze,
Nas ono tak połjubyło.

Szczo ż za tak łjubow wełyku
Twomu sercju prynesemo?
Szczo ż za dary, o Władyko,
My nehidniji zhotujemo?

Budem wsi Tja wełyczaty,
W Trojcy Boha edynaho:
Twomu sercju czest' składaty
I sławyty Spasa swoho.

Wstaws' za namy, ty Preczysta!
Ty bo Syna ubłahajesz,
Ty w łjubowi, szczyra, czysta,
Nam wsi łasky wyjednajesz.