Ja chotiw by zasnuty j prosnutys' porodystym psom.
Nawit' duże brydkym, ałe z dowhym takym rodowodom.
Szczob u mamy i tata medali buły,
Szczob z dytynstwa mene sterehły, berehły,
A jakszczo zahuljaju, szukały za wynahorodu.

Ja chotiw by zasnuty j prosnutys' porodystym psom.
Na m’jakych kyłymach w wełyczeznij, jak misto, kwartyri.
I szczob stryh mene wykłjuczno mij perukar,
I szczob żer ja łysz m’jaso i Pedigri Pal,
I szczob suczok pid mene wodyły, szcze j hroszi płatyły.

Ja ne wułycznyj pes, ne bezrodnyj barbos,
Ne jakas' tam nikczemna sobaczka,
Szczo hospodar jiji pryw’jazaw u dwori,
A ditej jiji prosto wtopyw u widri,
Za mojich że ditej win sobi szcze odnu kupyt' taczku.

A, do reczi, pro taczky – ja łjubłju łysze "Mersedes".
A szcze łjubłju po wideo multyk pro Toma i Dżeri.
A szcze łjubłju kupatysja w teplij wodi,
A szcze łjubłju hanjaty susids'kych kotiw,
A szcze łjubłju nakłasty pid nohy u parku czy skweri.

Ach ty dolja sobacza sołodka moja,
Ne wsi łjudy tak dobre żywut'!
Bereżu, jak zinycju, hospodarja ja –
Ne daj Boże joho zaberut'.