Ya za krykom svoyim ne pobachyv nikoho
Ya buv tam odyn, ya zhaduvav chas
A chas poruch mene z nestrymnym poryvom
Vvirvavsya v zyttya i tak skoro pohas

U holovi promaynuly malyunky
Rozbytych vikon chastynok zyttya
I tam, de kolys' vy shukaly svoyi obladunky
Moye potonulo naviky im’ya

Pryspiv:
Ya hlyanuv nazad i pobachyv dorohu
Na niy ya vpiznav stezyny zyttya
Ta po nych ne dobratys' do svoho porohu
Doroha v odyn bik – tilky syudy

Proyde chas, syvyi kolir borid i holiv
Sklonyat'sya poruch blahodiynych stoliv
Suchymy rukamy vy zberete z stola
Rozdrobleni krychty – ulamky zyttya

I chtos' sered nych hlyane na vas
Nache krychty zbyraye v ostanniy raz
V kam’yanim oblychchi zastyhne strach
Shcho ostannya krychta v yoho rukach

Pryspiv: (3)
Vin hlyane nazad i pobachyt' dorohu
Na niy vin vpiznaye znayomi slidy
Ta po nych ne dobratys' do svoho porohu
Dorohu v odyn bik – tilky syudy