Zalyshyvshy domivky kolysku,
Uchopyvshys' za sonyachnu myt',
Nad zemleyu osinnoyu nyz'ko
Lebedyna vervechka letyt'.
A v ostanniy polit zaklykaye,
Zatycha na dolivci syriy.
Navzdohin daleniyuchiy zhrayi
Rvet'sya pohlyadom lebid' staryi.

Pryspiv:
Odynokyi vozak,
Odynokyi vozak,
Odynokyi vozak
Odynoko letyt'.

Zve na pomich zahublenu viru,
Znovu choche vozak yak bulo,
Na dolonyach pruzynystych vitru
Rozprosterty shyroke krylo.
Vin zove molodych ta bad'orych
Tilky slid bilokrylych vze znyk,
I zletivshy nadiyeyu vhoru
Az znebolyache stomlenyi kryk.

Pryspiv

I todi vsi napruzyvshy syly,
Vidirvavsya zemnych prytyazin,
I poryv lebedynyi krasyvyi
Vin ponis za klyuchem v dalechin.
Poletiv chy z dohnaty udast'sya?
Ale ptach u poloti – ce ptach!
I ne znaye vin bilshoho shchastya,
Niz zustrinuty den v nebesach. (ostanni 2 ryadky – 2)

Pryspiv (3)