Lito posmichnulos' nam vostannye,
Zahubylos' miz oblych i chmar.
Oy, chomu take yasne kochannya
Zatulyaye cey osinniy doshch?

Pryspiv:
Tam de zustrichalys' my,
Zovti ptachy b’yut' krylmy,
Tilky, lyuba moya, rano nam z toboyu
Povertaty do zymy. (ost 2 ryadky – 2)

Vse zyttya shukatymu dlya tebe
Pershi kvity na krutych stezkach.
I nechay sumuye sire nebo,
Sonce ya znaydu v tvoyich ochach.

Pryspiv (2)