Ya dyvlyus' na dvochsotrichni dereva
Navishcho yim zyttya take dovhe treba
Bo ne mozut' vony kochaty,
Diyaty, mriyaty, rozmovlyaty.

Pryspiv:
Chas ne mynaye dvichi
Vin mene kaliche,
Vin tebe lamaye,
Shcho z cym robyty, nichto ne znaye.

Dyvlyus' na starodavnich mist ruyiny
Vony navishcho na zemli potribni?
Bo ne mozut' vony kochaty,
Diyaty, dychaty, rozmovlyaty.

Pryspiv:
Chas ne mynaye dvichi
Vin mene kaliche,
Vin tebe lamaye,
Bez kochannya zyttya pomyraye.

Ya ne derevo ta ne ruyina,
A prosta suchasna lyudyna.
Zyttya dovhe take ne treba
Moye shchastya – to kochannya ta shmatochok neba.

Pryspiv:
Chas ne chay ne mynaye dvichi
Vin mene ne pokaliche,
Vin tebe ne polamaye,
Nashe kochannya chasu nemaye.