Znovu cvyntar ozyv opivnochi,
Bo v subotu zavzdy vesillya.
Zasvitylys' v pokiynykiv ochi,
To sya zenyat' Varvara y Illya.
Na zabavu ves' cvyntar prypersya,
Vsi merci chto shcho mih – daruvav,
A u starosty pysok protersya,
Tak vin duze hostey zabavlyav.

Na stoli bula rizna pryprava,
Svizyi mozok, pechinka i kvas,
Vsya cvyntarna hromada spivala,
Shcho zyttya u zemli – vyshchyi klas.
Muzykanty staralys', yak vmily,
Odyn kistkoyu v buben valyv,
Dvoye huchno na rebrach hrymily,
V mikrofon shche chtos' zalisno vyv.

A, yak valsa muzyky zahraly,
Molodyi molodu zaprosyv,
Vsi pobachyly, z smichu vmyraly,
Shcho Illya miz nohamy nosyv.
Tam hoydalas' zakopchena svichka,
V neyi buv duze hrubyi kinec',
A pid neyu do kupy tulylys'
Dvoye bilych varenych yayec'.

Hosti takoz svichky povyimaly,
Z molodoyu vsi vals pereyshly,
Molodiy to zdalosya zamalo,
Bilshe yayciv y svichok ne znayshly.
Vy ne virte, shcho cvyntar sumuye,
My chekayem, prychod'te do nas,
Tut ye vse, shcho dusha potrebuye,
Radi budemo bachyty vas.

Radi budemo bachyty vas...
Radi budemo bachyty vas...