Lety, moya dumo, u tuyu chvylynu,
Lety ze skorish, ne barys'.
Lety, moya dumo, u tuyu chatynu,
De sluchav ya pisnyu kolys'.

U tiy chatyni zyla tam divchyna,
A moze zyve, to vklonys'.
Skazy yiyi slovo bolyuche, yak rana,
Shcho ya vze ne toy, shcho kolys'.

Sumniye miy pohlyad i holos miy tychne,
Morshchyny pokryly cholo.
Povoli v nevoli syviye miy volos,
A serce, mov teren, vroslo.

Lety, moya dumo, skazy chay ne tuzyt',
Shchob hirkiyi slozy ne lylys'.
Skazy chay ne tuzyt' i inshoho lyubyt',
Bo ya vze ne toy, shcho kolys'.