Skilky dniv, skilky vtomlenych dniv samoty
Perebuv, pereyshov, perecviv, nache sercem ziv’yanuv
Ta ne zmih spromohtysya na shepit,
Kochana, kochana, prosty,
Ta ne zmih na ves' svit zakrychaty – vernysya, kochana

Pryspiv:
Sto dorih na rozluku, na zustrich – odna,
Tak chomu obmynuv, ne zumiv ya stupyt' na yedynu,
Staly nymy holos tviy tychyi nenache luna-dolyna,
Bo lyshylys' my v pam’yati vichnych hlybynach

A nad svitom i nad namy, plache nebo zuravlyamy,
Plache osin zovtym lystyam i tumanom,
Ni ne chochu ya z toboyu podilytys' samotoyu,
Bud' kochana, bud' kochana, bud' kochana.

Chtos' tobi skaze krashche niz ya hovoryv,
Ti slova, ti slova yaki mozna lysh raz hovoryty
A miy bil vidhoryt' yak na vitri osinnomu klen vidhoryt'
Bo ne mozna kochana lysh bolem u sviti prozyty.

Pryspiv

Skilky dniv, skilky vtomlenych dniv samoty...