Nich rozsypayet'sya shmatochkamy skla
Kotri ranyat' serce i vpadayut' v dushu.
Krov padaye z neba kraplyamy doshchu
I pro morok ocey ves' zabuty ya mushu.
Promin rozrizav zemlyu na chastky,
Shcho v svitlomu kolori povilno stikayut'.
Zori rozchynyat' nadiyi v tumani
Yaki v holovi moyiy povilno vmyrayut'.

Pryspiv:
Pavutynoyu pytan spohady stikayut'
V stichnu kanavu, de yich bilshe ne shukayut'.
Nadiya, peklo, proklyate chekannya.
Nozem u hrudy. Vse. Kinec' strazdannyam

Bezturbotni mriyi zabutych perezyvan,
Na yaki ne varto bilshe chekaty.
Z rozumu zvodyt' bezdumnist' dumok,
Shcho zmushuyut' prosto bezmovno krychaty.

Pryspiv (2)