Ty zabery mene u ray, ty zahorny mene v papir –
Ya budu soncem, shcho horyt', ya budu vsim – ty lysh povir
Ya budu tym zabutym spivom, shcho lunaye znov i znov
Ya budu tvoyim tychym vsim, ya budu vsim!

Ty zachovay mene v kutku staroyi shafy miz rechey
Kotri nalezat' lysh tobi, ya stanu dnem tvoyich nochey
V peredpokoyi svoyich svyat ty znov palytymesh svichky
I na desert podash mene, zakryvshy vsi svoyi zamky

Ya tayemnycya tvoyich hub, solodkyi plid, kvytok u ray
U meni tysyacha serdec', kotre tvoye ty lysh vhaday
Iz morya sliv, vitriv, dumok ty poverneshsya znov i znov
Svidomist' skarbu v skroni b’ye, na zavzdy uviyshovshy v krov