Nashcho nich prychodyt' znov syudy?
Vidchuvayu v sobi dyvnyi son
Znov u mene vtupyt' pohlyad sviy
Tysyachi vikon
V kozniy vezi stohne zvir
I horyt' v hori palyucha tin
Ya ne znayu vsich tvoyich dumok
Ale znayu – tak brakuye sliv!

Svizyi viter b’ye moye lyce
Pozbavlyaye zbroyi proty mriy
Ya zhorayu v nomu, yak v vohni –
ce ne rivnyi biy!
U cych zoryach hasne svit
V cych ochach davno nema tepla
Nich – yedynyi kolir moyich dniv
I yedynyi smak moho zyttya!

I koly ya v snach tvoyich prychodzu do tebe
V holovi svoyiy ya chuyu lysh bil
I v ochach tvoyich ya bachu zelene
V holovi tamuyuchy bil...

Ya ne chochu chuty vashych sliv!
Ya ne chochu pyty vashu krov!
Ya ne chochu znovu yty u nich!
Tilky shchob vertatys' znov i znov!