Kolo mlyna, kolo brodu (2)
Pylo dva holuby vodu.
Napylysya, polynuly, (2)
Krylechkamy strepenuly.
Krylechkamy strepenuly, (2)
Za kochannya spom’yanuly.
Hore tomu, chto lyubyt'sya, (2)
Yak den, tak nich vse zuryt'sya.
Iz konyka ne zlizaye, (2)
Nizok z stremen ne vyimaye,
Povid z ruchok ne spuskaye, (2)
Do divchyny poyizdzaye...
Oy pryyichav pid vikonce: (2)
– Dobryvechir, moye serce!
Oy chy ty spysh? Chy shcho robysh, (2)
Chom do mene ne hovorysh?
– Yak ze z meni hovoryty? (2)
Lezyt' nelyubu bude byty.
– Oy, divchyno moya lyuba, (2)
Vidsunsya z ty vid nelyuba,
Vidsunsya z ty vid nelyuba, (2)
Vb’yu nelyuba, yak holuba.
– Oy, chy vdarysh, chy ne vdarysh, (2)
Tilko mene zyttya zbavysh!
Oy, chy vluchysh, chy ne vluchysh, (2)
Tilko mene z nym rozluchysh!
– Oy, chy vdaru, chy ne vdaru, (2)
Taky tebe zyttya zbavlyu.
Oy, chy vluchu, chy ne vluchu, (2)
Taky tebe z nym rozluchu.
Oy, udaru ne pomalu, – (2)
Pokotyt'sya az pid lavu!