Na Lysiy hori dohoryaye bahattya nichne,
I lystya osinnye na Lysiy hori dohoryaye,
a ya vze zabuv, de ta Lysa hora, i ne znayu,
chy Lysa hora vpiznala b mene.
Seredyna zovtnya, pora nadvechir’yiv tvoyich,
tvoyich nedovir i nevir i osinnoho vitru.
I vze polovyna zyttya zabuvayet'sya. Hrich
uze zabuvayet'sya. Hore i radist' nechytra.
Seredyna zovtnya – tvoyich tonkohorlych rozluk,
I ya vze ne znayu, ne znayu, ne znayu, ne znayu,
chy ya vze pomer, chy zyvu, chy zyvcem pomyrayu,
bo vze vidbrynilo, vidkvitlo, vidhralo, vidhaslo navkruh.

Ta dosi shche pachnut' tuzlyvi doloni tvoyi,
I huby hirki az soloni i dosi shche pachnut',
I Lysa hora prolita – scharapudzenym ptachom,
I hlucho, yak krov uv aortach, nadsadno hudut' holuby.

Na Lysiy hori dohoryaye bahattya nichne,
I lystya osinnye na Lysiy hori dohoryaye,
a ya vze zabuv, de ta Lysa hora, i ne znayu,
chy Lysa hora vpiznala b mene.