Ya zostavsya odyn na odyn iz soboyu
Mandrivnyi dykyi viter zalyshyv mene.
Ya zostavsya odyn na odyn z samotoyu,
Ya zakochanyi sylno u tebe, ale.

Soncya bilshe nema, nich sidaye za plechi.
Zamist' lita – zyma, i tak tyazko na serci.
Sliz tvoyich bilsh nema, ya tak viryv tobi.
I kochannya bulo... a bulo, chy ni.

Ya zostavsya odyn na odyn z samotoyu,
Ya zabutyi vsima, Bohom lysh ne zabutyi.
A buty chotiv – odyn na odyn iz toboyu,
Ale zradzenyi buv i nepravdoyu skutyi.

Soncya bilshe nema, nich sidaye za plechi.
Zamist' lita – zyma, i tak tyazko na serci.
Sliz tvoyich bilsh nema, ya tak viryv tobi.
I kochannya bulo... a bulo, chy ni.

Ya zostanus' odyn na odyn z samotoyu,
Holovoyu schylyus' nad mynulym svoyim.
Ale ya ne hanblyu nelehku svoyu dolyu,
yak i ya odynokyi bez tebe miy dim.

Soncya bilshe nema, procholoda za plechi
Nizno tak obiyma, u samotniy miy vechir.
Ale ya viryu v te, shcho poverneshsya znovu.
I povernem kochannya, i ya budu z toboyu.