Peron to stychne, to v avrali;
O, skilky zustrichey y rozluk!
Ne zlichyt' radostey y pechaley
Kolis vahonnych perestuk.

Pryspiv:
Yakby yshov poyizd na kray svitu,
Ya bez vahan strybnu v vahon,
Shchob perestaty rozumity
Svoho zyttya prymchlyvyi son.

Ta znayu: dolya ne daruye
Takych nikomu poyizdiv,
Lyshe shchodnya usim hartuye
Budenni splavy harazdiv.

Meni lyshayet'sya zitchnuty
Ta povernutys' do buttya,
Shchob yakos' den z plechey zipchnuty,
Proshepotity kayattya.

I de v meni berut'sya syly,
Shchob pochynaty den novyi?
Shche, pevno, ye shchos' sercyu myle,
Shche ne bayduzyi bil chuzyi.