Ide bida, do zhody zve nabat.
Letyt' orda intryh u klubach pylu.
Zdayet'sya ne spynyty vrazu sylu
Kordonamy posyrotilych chat.
Hude zemlya i stohne mov zyva,
Vmyvayet'sya kryvavymy slozamy.
Toruye shlyach nabytymy vozamy
Zorstoka smert', shcho pochala znyva.

Pryspiv:
Ta vstala zinka serdenko na bilomu,
Svyatych nadiy zapalena svicha,
Malenka horlycya z pidrizanymy krylamy
I blyskavyceyu v zazurenych ochach.
Ne skorena, ne zdolana omanoyu
I zradoyu kohort cholovikiv.
Ya, Yulya, zvu tebe novoyu Roksolanoyu,
Shcho pidnyalasya hordo z popelu vikiv.

Na zlami chasu novyi Vavilon,
Pid natyskom vorozoyi navaly,
Pryrecheno dyvyvsya yak zhanyaly
Krasun stepiv, zakovanych, v polon.
Proyshly viky, perekroyivshy svit,
Poshchezly des' dynastiyi i klany...
Ta zalyshyly nashi Roksolany
V synach i dochkach ukrayins'kyi slid.

Pryspiv:
Sviy korabel pid novymy vitrylamy
Vedy kriz' perepony do zirok
Ne vidstupay, proshu-blahayu, ni na krok.
Tenditna zinka serdenko na bilomu.
Ne skorena ne zdolana omanoyu
I zradoyu kohort cholovikiv
Ya, Yulya, zvu tebe novoyu Roksolanoyu,
Shcho pidnyalasya hordo z popelu vikiv.