Pryspiv:
Tycha richenka, temna nichenka,
Vhoru kryla nesut'.
Rozlyvayet'sya, zabuvayet'sya,
V dalechin mene zvut'.
My chovalysya, nam zdavalosya,
Shcho ne zmozemo yty.
Ale dolenka vse vsmichalasya,
Promovlyala: "Lety".

Mene za ruku schopyv
Ne duch, ne anhel, ne ptach.
Ta mav vin tysyachu kryl,
Use vytav u lisach
Nad stepom v nebi vnochi,
A rano des' pomiz hir.
Ni slova ne kazuchy,
Ya ptachom z nym poletiv
Ne bulo neba ni zir,
Ne bulo nochi ni dnya.
Ya vpavshy znovu zletiv,
Vidkryv neznane znannya.
My ne odni na zemli,
Ne na zemli my ye tez.
Nenache zovsim mali,
Prote nemaye nam mez.

Pryspiv